Opowiadania Arrow
Autor: Crossover (Agata Zet)
Fan Fiction, Arrow
Wierni towarzysze Strzały 7
Oliver siedział nieruchomo. Wpatrywał się tępo w bladą twarz i nieruchomą postać. Na jego twarzy malował się paniczny strach. Po raz pierwszy w życiu nie był zdolny do jakiegokolwiek działania. Tyle krwi, zdecydowanie za dużo krwi powtarzał w myślach. Diggle również wyglądał na kompletnie wytrąconego z równowagi. Bezradnie patrzył na Felicity, jednak mimo to próbował coś zrobić.
- Oliverze potrzebujemy koce! Ona ma wstrząs pourazowy! - wrzasnął po raz kolejny Digg.
Queen w końcu się ocknął, zaczęła się nerwowa bieganina. Oliver dotarł do jednego z budynków i znalazł jakiś koc i narzutę na łóżko, po czym z powrotem biegł w stronę Johna. Czarnoskóry mężczyzna nadal uciskał ranę. Łucznik zrolował koc i wsunął go pod nogi rannej. Łzy spływały mu po policzkach, choć nawet ich nie zauważył. Zrobił swoje i odsunął się na bok.
- Oliverze potrzebujemy koce! Ona ma wstrząs pourazowy! - wrzasnął po raz kolejny Digg.
Queen w końcu się ocknął, zaczęła się nerwowa bieganina. Oliver dotarł do jednego z budynków i znalazł jakiś koc i narzutę na łóżko, po czym z powrotem biegł w stronę Johna. Czarnoskóry mężczyzna nadal uciskał ranę. Łucznik zrolował koc i wsunął go pod nogi rannej. Łzy spływały mu po policzkach, choć nawet ich nie zauważył. Zrobił swoje i odsunął się na bok.
Śmierć w lustrzanych odłamkach
Autor: Klaudia99
Fantastyka, Horror
Rozdział dziesiąty
"– Co ty tutaj robisz?
Quinn uśmiechnął się niemrawo i oparł ramieniem o drzwi, lekko na nie napierając. W pierwszym odruchu prawie straciłam równowagę i rąbnęłam na podłogę. W ostatniej chwili udało mi się odzyskać rezon. Dzielnie walczyłam, nie pozwalając mu uchylić drzwi mocniej, niż to było potrzebne. Oparłam jedną dłoń o futrynę, drugą mocno ściskając klamkę.
– Co ty tu robisz? – wycedziłam nieco ostrzej.
Chłopak jedynie wywrócił oczami i przecisnął się w tej wąskiej szparze pod moim ramieniem. Przez chwilę zdumiona po prostu wodziłam wzrokiem w ślad za nim. Przeklęłam pod nosem jego bezczelne zachowanie. Udało mi się w końcu otrząsnąć i pognać za nim do salonu, żeby powstrzymać przed prostackim zwiedzaniem mojego domu. Najgorsze w tym wszystkim było to, że on zdawał się doskonale znać rozkład pomieszczeń.
– Czego ty chcesz? Skąd wiesz, gdzie mieszkam?
– Szukam Grace – mruknął, spacerując po salonie i przyglądając się maminym lustrom. – Ona powiedziała mi, gdzie mieszkasz.
– Ale to nie upoważnia cię do nachodzenia mnie! – wykrzyknęłam wkurzona, kiedy skierował swoje kroki w stronę zamkniętego od lat gabinetu taty. – Hej!
– Jesteś pewna, że nie ma tu Grace? – Pociągnął za klamkę, ale ta nie ustąpiła. – Co tam jest? Gdzie jest twoja mama?
– Ty jesteś jakiś popieprzony! Wynocha z mojego domu!"
Quinn uśmiechnął się niemrawo i oparł ramieniem o drzwi, lekko na nie napierając. W pierwszym odruchu prawie straciłam równowagę i rąbnęłam na podłogę. W ostatniej chwili udało mi się odzyskać rezon. Dzielnie walczyłam, nie pozwalając mu uchylić drzwi mocniej, niż to było potrzebne. Oparłam jedną dłoń o futrynę, drugą mocno ściskając klamkę.
– Co ty tu robisz? – wycedziłam nieco ostrzej.
Chłopak jedynie wywrócił oczami i przecisnął się w tej wąskiej szparze pod moim ramieniem. Przez chwilę zdumiona po prostu wodziłam wzrokiem w ślad za nim. Przeklęłam pod nosem jego bezczelne zachowanie. Udało mi się w końcu otrząsnąć i pognać za nim do salonu, żeby powstrzymać przed prostackim zwiedzaniem mojego domu. Najgorsze w tym wszystkim było to, że on zdawał się doskonale znać rozkład pomieszczeń.
– Czego ty chcesz? Skąd wiesz, gdzie mieszkam?
– Szukam Grace – mruknął, spacerując po salonie i przyglądając się maminym lustrom. – Ona powiedziała mi, gdzie mieszkasz.
– Ale to nie upoważnia cię do nachodzenia mnie! – wykrzyknęłam wkurzona, kiedy skierował swoje kroki w stronę zamkniętego od lat gabinetu taty. – Hej!
– Jesteś pewna, że nie ma tu Grace? – Pociągnął za klamkę, ale ta nie ustąpiła. – Co tam jest? Gdzie jest twoja mama?
– Ty jesteś jakiś popieprzony! Wynocha z mojego domu!"
Dwadzieścia lat przed jutrem
Autor: Monemi
Fan Fiction, Harry Potter, Czasy Huncwotów
Rozdział 2
Pozostało jej trochę ponad półtora godziny na wymyślenie idealnego kłamstwa. Takiego, które zataiłoby tchórzliwość Petera oraz morderstwo, jakiego dopuścił się Książę Półkrwi. Doskonałego do sprzedania dyrektorowi, gdyby nie znalazł dla niej żadnego ratunku. Na jej korzyść działał fakt, że nauczyła się naprawdę dobrze oszukiwać, od kiedy trafiła do Hogwartu. Wszystko zaczęło się od pamiętnego incydentu z trollem, później poszło jak z górki. Jej rodzice nawet nie wiedzieli, że w świecie czarodziejów trwała wojna, a co dopiero, że ich córka odgrywała w niej ważną rolę.
Biały Lotos
Autor: Mari Kim
Fantastyka, fantasy
Biały Lotos - one shot
Łzy znów napłynęły do moich oczu. Zorza polarna jakby oddalała się ode mnie i rozmazywała. Wiatr targał moimi blond włosami. Zamknęłam oczy, czekając na ostateczny ból, który niedługo potem nastąpił. Nie miałam nawet zbytnio siły, by krzyknąć, choć upadek z tak wielkiej wysokości potwornie bolał. Jednak to była ostatnia rzecz, jaką odczułam, bo ciemność przyszła po moją duszę i całkowicie mną owładnęła.
Strach
Autor: Nathalee xxx
Fan Fiction, Gwiazdy i fani
Położył dłonie na blacie niewielkiego stołu i zaczął się im przyglądać. Widać było dość wyraźnie, że były zniszczone przez wiele lat ciężkiej, sumiennej pracy. Pokrywały je podłużne, wypukłe blizny, kurz, rozległe, poszarpane ślady po oparzeniach. Następną rzeczą rzucającą się w oczy były sinoczerwone pręgi na jego nadgarstkach. Nabawił się ich poprzez próbę zerwania z siebie kajdanek. Wierzył, że mu się to uda, miał nadzieję, że będzie mógł wrócić do normalnego życia. A wszystko, co mu po niej zostało to dwa, znikające już ślady.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz